Langit begitu cerah malam itu, Bintang bertaburan sejauh mata memandang “Subhanallah Maha Besar Allah yang telah menciptakan alam semesta yang begitu indah ini” Untuk kesekian kalinya ia mengucapkannya Mungkin tak terhitung banyaknya
Ia masih merasa takut dengan mimpinya itu.
“Allahuakbar” Dalam sujud renungnya ia berdo’a “Ya Allah, Engkau Yang Maha Kuasa atas semua mahlukMu Maka jika Engkau hendak mengembalikanku ke haribaanMu, kembalikan aku dalam keadaan khusnul khatimah” Dua rakaat yang panjang Ia tertunduk dalam kekhusyukkan Merenungi perbuatannya selama ini Takut dengan amalnya tidak cukup saat ia kembali pulang Takut jika Sang Pencipta melemparnya ke neraka Jahannam.
Bulir-bulir air mata jatuh menimpa sarung kotak-kotaknya Tangan yang keriput dipenuhi urat-urat menandakan ia seorang pekerja keras di masa mudanya menengadah ke atas Mengharapkan ampunan dari Sang Maha Pengampun Malam itu begitu sunyi Hanya terdengar suara mahluk-mahluk malam mengeluarkan suaranya menciptakan suasana malam yang khas
Tak terasa dua jam lamanya ia tenggelam dalam do’anya Suara adzan Subuh menggema menandakan hari akan segera beranjak.