INILAH AKU APA ADANYATENTANG DIRI S

INILAH AKU APA ADANYA



TENTANG DIRI SENDIRI


hay..... perkenalkan Nama saya Adaria Harefa, Saya lahir di aek nahombar, 14 agustus 1995, Saya anak ke-sembilan dari sepuluh bersaudara, Ayah saya sudah ( almarhum ) dan Ibu saya samina ziliwu. Ayah saya dulunya adalah seorang tukang bangunan dan Ibu saya sekarang hanya seorang Ibu Rumah Tangga. Kakak Saya perempuan enam orang dan yang sudah nikah lima orang dan satu lagi belom nikah.
Pada saat umur 7 tahun Saya memulai karir pendidikan di jenjang SD Negeri 2 anggoli, dan setelah Saya selesai jenjang SD dan mendapatkan ijasah. saya melanjutkan ke jenjang selanjutnya yaitu di SMP, Saat SMP Saya bersekolah di SMP Negeri 2 sibabangun, yang berada di desa anggoli. Di SMP saya menimba ilmu selama 3 tahun lamanya, Setelah saya menyelesaikan pendidikan di SMP dan saya mendapatkan izajah SMP. kemudian di lanjutkan kejenjang berikutnya yaitu di SMA N 4 SIBOLGA, disinilah Saya mengenakan seragam putih abu-abu dan menuntut ilmu seperti belajar yang namanya bahasa prancis, dan juga aku baru merasakan yang namanya tinggal di rumah famili rasanya sakit sekali, karna orang tua saya tidak memperbolehkan aku kost terpaksa aku tinggal di rumah paman ku selama 2 tahun, dan mencoba untuk keluar dari rumah paman ku supaya aku pindah dari situ dan saya mencari solusi biar saya keluar dari rumah paman ku karna saya tidak tahan lagi tinggal di rumah itu, tiba waktu penerimaan rapot kenaikan kelas dua belas saya pulang kampung paman ku kasih waktu ujntuk pulang kampung hanya dua hari dan saya tidak mau terpaksa saya liburan panjang di kampung. Sehingga istri paman ku marah terpaksa saya pindah dari rumah itu.saya merasa senang mendengarnya sehingga saya keluar juga dari rumah itu. Orang tua ku setuju kalau saya kost. Sejak saya kost banyak teman-teman yang saya kenal dan juga mereka sayang dan perhatia sama saya, dari situlah aku mulai belajar mandiri. Sejak saya kost ada temanku mengajak bekerja di sebuah rumah makan dan saya setuju biar beban orang tua saya sedikit untuk biaya sekolah ku,karna rejeki itu salalu ada untuk kita dan saya berterima kasih sama teman ku satu kost ku itu, semoga tuhan membalas kebaikannya. Karna saya sudah berprinsip dalam hidupku ingin membahagiakan orang tua saya begitu juga saudara saya, saya tidak mau memalukan keluargaku karna saya pengen menjadi orang yang berguna dimata keluargaku. Saya pengen setelah ku taman dari sma ini kulia, tetapi saya ragu dengan situasi ekonomi keluargaku yang tidak mencukupkan, tapi aku selalu berdoa semoga ada jalan keluar untuk ku saya mempunyai banyak rencana dalam hidupku tetapi saya yakin dan percaya rencana tuhan indah dalam hidup ku, dan mudah-mudahan tercapai cita-citaku selama ini yang aku ingin kan dan menjadi seorang yang sukses di kemudian hari AMIN. Inilah cerita tentang diriku terima kasih.

Hasil (Prancis) 1:

ICI, JE SUIS POUR CE QUE C'ESTSUR VOUS-MÊMEFoin... vous... vous présentez mon nom Adaria Harefa, je suis né à aek nahombar, 14 août 1995, mes frères enfant neuf sur dix, mon père déjà (décédé) et ma mère samina ziliwu. Mon père était un constructeur et la mère, je suis maintenant juste une femme au foyer. Ma soeur femme et six hommes qui avaient cinq mariages et un mariage belom.Pada saat umur 7 tahun Saya memulai karir pendidikan di jenjang SD Negeri 2 anggoli, dan setelah Saya selesai jenjang SD dan mendapatkan ijasah. saya melanjutkan ke jenjang selanjutnya yaitu di SMP, Saat SMP Saya bersekolah di SMP Negeri 2 sibabangun, yang berada di desa anggoli. Di SMP saya menimba ilmu selama 3 tahun lamanya, Setelah saya menyelesaikan pendidikan di SMP dan saya mendapatkan izajah SMP. kemudian di lanjutkan kejenjang berikutnya yaitu di SMA N 4 SIBOLGA, disinilah Saya mengenakan seragam putih abu-abu dan menuntut ilmu seperti belajar yang namanya bahasa prancis, dan juga aku baru merasakan yang namanya tinggal di rumah famili rasanya sakit sekali, karna orang tua saya tidak memperbolehkan aku kost terpaksa aku tinggal di rumah paman ku selama 2 tahun, dan mencoba untuk keluar dari rumah paman ku supaya aku pindah dari situ dan saya mencari solusi biar saya keluar dari rumah paman ku karna saya tidak tahan lagi tinggal di rumah itu, tiba waktu penerimaan rapot kenaikan kelas dua belas saya pulang kampung paman ku kasih waktu ujntuk pulang kampung hanya dua hari dan saya tidak mau terpaksa saya liburan panjang di kampung. Sehingga istri paman ku marah terpaksa saya pindah dari rumah itu.saya merasa senang mendengarnya sehingga saya keluar juga dari rumah itu. Orang tua ku setuju kalau saya kost. Sejak saya kost banyak teman-teman yang saya kenal dan juga mereka sayang dan perhatia sama saya, dari situlah aku mulai belajar mandiri. Sejak saya kost ada temanku mengajak bekerja di sebuah rumah makan dan saya setuju biar beban orang tua saya sedikit untuk biaya sekolah ku,karna rejeki itu salalu ada untuk kita dan saya berterima kasih sama teman ku satu kost ku itu, semoga tuhan membalas kebaikannya. Karna saya sudah berprinsip dalam hidupku ingin membahagiakan orang tua saya begitu juga saudara saya, saya tidak mau memalukan keluargaku karna saya pengen menjadi orang yang berguna dimata keluargaku. Saya pengen setelah ku taman dari sma ini kulia, tetapi saya ragu dengan situasi ekonomi keluargaku yang tidak mencukupkan, tapi aku selalu berdoa semoga ada jalan keluar untuk ku saya mempunyai banyak rencana dalam hidupku tetapi saya yakin dan percaya rencana tuhan indah dalam hidup ku, dan mudah-mudahan tercapai cita-citaku selama ini yang aku ingin kan dan menjadi seorang yang sukses di kemudian hari AMIN. Inilah cerita tentang diriku terima kasih.

Hasil (Prancis) 2:

THIS IS ME DE VOUS foin ..... Adaria Harefa introduire mon nom, je suis né en aek nahombar 14 Août 1995, je suis le neuvième de dix enfants, mon père avait (décédé) et ma mère Samina ziliwu. Mon père avait l'habitude d'être un constructeur et ma mère est maintenant juste une femme au foyer. Ma sœur et six femmes qui sont déjà mariés et les cinq autres ne ont pas mariés. À l'âge de 7 ans je ai commencé ma carrière dans l'école élémentaire de l'éducation 2 anggoli, et après je ai fini primaire et obtiennent un diplôme. Je passe au niveau suivant, à savoir au collège, quand je étais au lycée SMP Negeri 2 sibabangun, qui est dans le anggoli du village. Au collège, je ai étudié pendant 3 ans, après avoir obtenu mon diplôme de l'école secondaire et je reçois izajah SMP. puis passez à côté kejenjang-à-dire au SMA N 4 Sibolga, ce est là que je porte un uniforme blanc et gris étudier comme pour connaître le nom de la langue française, et aussi je me suis senti que son nom vivent dans la maison de famille très douloureux, parce que mes parents ne le font pas Je permets à l'embarquement m'a forcé à rester à la maison de mon oncle pendant 2 ans, et je ai essayé de sortir de la maison de mon oncle alors je ai déménagé à partir de là et je étais à la recherche d'une solution Laissez-moi sortir de la maison de mon oncle parce que je ne pouvais pas supporter de vivre dans cette maison, il était temps l'acceptation rapot lever douzième année je rentre chez mon oncle aimer ujntuk temps de rentrer chez seulement deux jours et je ne veux pas que mon long séjour dans le village. La femme de mon oncle tellement en colère je ai été obligé de sortir de la maison it.I était heureux d'entendre que je suis sorti de la maison aussi. Mes parents conviennent que ma carte d'embarquement. Depuis que je prenais beaucoup d'amis que je connais et ils sont également la même affection et perhatia moi, d'où je ai commencé à apprendre à être indépendant. Depuis que je ai pris ma carte d'embarquement, il travaille dans un restaurant et mes parents ont accepté de me laisser charger ma part pour mes frais de scolarité, parce que la fortune était salalu là pour nous et je remercie chacun de mes amis que ma carte d'embarquement, que Dieu retourner la faveur. Parce que je ai été de principe dans ma vie, je veux être heureux parents ainsi que mon frère, je ne veux pas faire honte à ma famille parce que je veux être utile dans les yeux de ma famille. Je veux après mon jardin de cette SMA Kulia, mais je doute que la situation économique de la famille qui ne suffit pas, mais je prie toujours qu'il ya un moyen de sortir pour moi, je ai beaucoup de plans dans ma vie, mais je crois et je espère que le plan de Dieu est beau dans ma vie, et espérons atteint mon objectif pour autant que je veux et devenir un succès dans le AMIN avenir. Ce est une histoire sur moi-même grâce.