Jadi hampir seluruh hidup saya di I

Jadi hampir seluruh hidup saya di Indonesia ini penuh dengan penderitaan dikarenakan perceraian orang tua saya yang Notabene adalah orang Belanda Asli.
Pada tahun 1978 saya mendapatkan informasi bahwa Ayah saya meninggal dunia dan dimakamkan di Jakarta, dan pada tahun 1991 saya mendapatkan informasi bahwa Ibu saya meninggal dunia dan dimakamkan di Amsterdam Belanda.
Saat ini usia saya sudah Enam Puluh Lima tahun dan sudah memasuki Usia Tua dan hidup tanpa penghasilan yang jelas, dan bisa dikatakan kalau hidup saya sekarang ini hanya dari belas kasihan orang yang saya kenal, selain dari itu juga saat ini hidup saya menjadi semakin sulit sekali karena serba kekurangan.
Dengan sangat terpaksa saya memberanikan diri menjelaskan semua penderitaan yang saya alami ini kepada Pemerintahan Belanda, dan saya juga ingin mengingatkan Pemerintahan Belanda bahwasanya masih ada orang Belanda yang dilahirkan di Indonesia ini Terlantar dan dalam keadaan yang sangat menderita lahir dan bathin, dan saya hanya bisa berharap semoga Pemerintahan Belanda bisa mengerti dan bersedia menanggapi persoalan yang menimpa diri saya ini, dan tentunya juga dengan memberikan bantuan keuangan untuk kelangsungan hidup saya yang akan semakin Tua kedepannya nanti.
Achir kata sebelum saya menutup kisah hidup saya ini, sekali lagi saya sangat berharap bahwa Pemerintahan Belanda bisa dengan bijaksana menanggapi masalah yang menimpa diri saya ini.
Sekian dan terima kasih.

Hasil (Belanda) 2:

Dus bijna mijn hele leven in Indonesië is vol van het lijden als gevolg van de scheiding van mijn ouders, die verrassend is de eerste Nederlandse.
In 1978 werd mij medegedeeld dat mijn vader stierf en werd begraven in Jakarta, en in 1991 werd mij medegedeeld dat mijn moeder stierf en werd begraven in Amsterdam Nederland.
Op dit moment mijn leeftijd al vijfenzestig jaar en heeft de ouderdom en leven zonder inkomen duidelijke ingevoerd en zou kunnen zeggen dat mijn leven vandaag de dag is gewoon aan de genade van de mensen die ik ken, afgezien van dat ook in deze tijd van mijn leven wordt steeds moeilijker als gevolg van ontbering.
Met zo dwong ik waagde al het leed dat ik dit ervaren aan de Regering van Nederland uit te leggen, en ik wil ook de Nederlandse regering eraan te herinneren dat er Nederlanders die zijn geboren in Indonesië deze verlaten en in een staat van grote lijden geestelijk en lichamelijk, en ik kan alleen maar hopen de Nederlandse overheid in staat zijn om te begrijpen en bereid zijn om te reageren op problemen die dit zelf, en natuurlijk ook om financiële bijstand te verlenen voor het voortbestaan van mijn toekomst in toenemende mate Tua later zal zijn.
Achir woord voordat ik sluit mijn levensverhaal is, nogmaals ik hoop van harte dat de Nederlandse overheid verstandig kunnen inspelen op de problemen teisteren dit zelf.
Zo veel en dank u.